|
|
Każde
zwierzę pozostawia szereg charakterystycznych dla swojego gatunku
śladów. Weźmy pod obserwację bobra. Śladami jego aktywności
jest: schowane wśród roślinności wodnej żeremie (czyli jego
dom), zbudowana na rzece tama (budowla, dzięki której tworzy
wygodne dla siebie warunki życia), czy bielące się ścinane pnie drzew
(magazyn pokarmu). Bobry to rodzinne zwierzęta, które żyją na
określonym terytorium. Swój teren znakują przez zostawianie tzw.
stroju bobrowego (wydzieliny z gruczołów przyodbytowych) w
specjalnych kopczykach zbudowanych z błota, roślin i gałęzi. To kolejny
ślad ich bytowania.
Zimą, przy ograniczonej bazie pokarmowej ślady żerowania zwierząt są
jeszcze bardziej intensywne i widoczne. Niektóre trwale
zmieniają obraz lasu, np.: ścięte przez bobry drzewa, zgryziona przez
jelenie kora na młodych pniach drzew (spałowanie). Inne, mniej
inwazyjne ślady to: zryta i przewrócona ziemia przez
buchtującego dzika, czy też rozkopany śnieg przez poszukujące
pożywienia jelenie. Znalezione pióra i ślady krwi, mogą stanowić
ślady żerowania lisa. Ciekawą formą zaznaczenia swojej obecności przez
zwierzęta jest wypluwka. Niektóre ptaki. np.: sowy, dzienne
ptaki drapieżne, czaple czy kormorany wypluwają niestrawione części
pokarmu (kości, sierść) w postaci owalnych bryłek, których
kształt i wielkość są charakterystyczne dla poszczególnych
gatunków. Znajdziemy je pod drzewem, na którym ptaki
gniazdują lub wypoczywają. Wypluwka to także źródło informacji o
przysmakach danego ptaka.
Na świeżym śniegu tropy i pozostałe ślady są łatwo zauważalne. Niech
nie zniechęca nas jednak brak pokrywy śnieżnej w aktywnym poszukiwaniu
śladów bytowania dzikich zwierząt. W lesie jest ich bowiem pod
dostatkiem. Wystarczy być czujnym i uważnym obserwatorem.
|
